Kimsenin anlayamayacağı bir şeyi anlıyorum, biliyorum: türkü. Hangi insanoğlu türküyü bilen gibi demlenir yüreğiyle, hangisi başını istemsizce sağa sola sallayabilir, hangisinin içinde bir şeyler kıpırdanır.
Türkü. Gurbet elde, gurbetçinin neden sarıldığını anladığım türkü. Bildiğim, benim olan türkü. Her dinleyişimde gözlerimi dolduran boğazıma koca bir yumruk bırakan türkü. Ben kokan, evim kokan türkü. Ancak anlamak isteyenin anlayabileceği türkü.
İşte gurbetteyken görüşmeyi sıklaştırdığım kadim dostum türkü benim. Yeni kapılar açıyorum burada kendime. Önceden sığınmaya ihtiyaç duymadığım kapılar.
Döndüğümde cebimde yeni dostlar olacak. Her yere götürebileceğim yepyeni dostlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder